परदेशी चेलीको पीडा

यो पाली त यस्तै भयो अर्को वर्ष आउने छु,

माइतीघरको आँगनीमा ढल्कि नाच्ने छु !

सबै जम्मा हुँदा आमा बाटो मेरो हेर्दी हौ,

सबै संगै खान बस्दा सम्झी रुंदी हौ !

यस्तै लेखा रैछ मेरो कर्मथलो विदेश,

शरीर यता भए पनि मन त स्वदेश !

चाडबाड नजिकिंदा मन रुन्छ धरर,

चरी भको भए उडि आउँथे फरर !

रंगीचंगी पहिरनमा सबै उस्तै देखिँदा,

झल्को मेरो आउँछ होला सँगी भेटिंदा !

संगालेर घिउ तिमी मेरै लागी साँच्दी हौ,

छोरी आउने दिन गन्दै औंला भांच्दी हौ !

माइतीराजा दाजै मेरा झल्को मेरो आउँदो हो,

टाढिएकी चेलीको माया लाउँदो हो !

भाउजुहरु मिठो दर पकाउँदै भान्सामा,

कहिले आउलीन चेली हाम्री गर्दै सम्झना !

म नहुँदा बहिनीहरु खल्लो तिमलाई लाग्दो हो,

प्रत्येक वर्ष यसै गरि चाँड जाँदो हो !

प्यारी छोरी पिडा तिम्रो बुझेकी छु मैले नि,

अर्को वर्ष संगै बस्ने वाचा गरें नि !

प्यारो छोरा काख मेरो खोज्दै तिमी हिंड्दा हौ,

मन भित्रको पीडा तिमी पोख्न खोज्दा हौ !

-सीता पौडेल

चितवन, हाल इजरायल

क्राइम चेक साप्ताहिकमा २०७३ भदौ १६ गते प्रकाशित